ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το βιβλίο αυτό αποτελεί το τέταρτο βιβλίο της σειράς Τέχνες, από τις εκδόσεις DIAN, και αναφέρεται στο καλλιτεχνικό έργο και τη συνεισφορά της χορεύτριας, δασκάλας και χορογράφου Ντόρας Τσάτσου.
Η Ντόρα Τσάτσου ήταν σπουδαία καλλιτέχνιδα και άνθρωπος που δέσποσε στον ελληνικό καλλιτεχνικό και πολιτιστικό κόσμο για περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες. Άνθρωπος πνευματικός, αλλά και πνευματώδης, με μόρφωση, ήθος, δυναμισμό, αυθορμητισμό, ευγένεια και χαμόγελο. Παρά την αστική καταγωγή της, οι τίτλοι την απωθούσαν, είχε πάντα αιρετική και ανατρεπτική συμπεριφορά και ήταν ανοικτή σε νέες ιδέες και προτάσεις, δημιουργική, δραστήρια, αποφασιστική και αποτελεσματική. Χαρακτηριστικά η ίδια έλεγε: «Δε ζήτησα ποτέ εκείνο που δεν μπορούσα να φέρω σε πέρας. Παρατηρώ ότι στις μέρες μας όλοι νομίζουν ότι είναι Ολιβιέ και Σάρα Μπερνάρ. Έτσι, όμως, γίνεται δυστυχής κανείς». Ήταν στάση ζωής η αφιέρωση της στην τέχνη του χορού. Κατάφερε να του προσδώσει πνευματικότητα αλλά και να προσφέρει την κατάλληλη στήριξη έτσι ώστε να πάρει τη θέση που του αρμόζει ανάμεσα στις άλλες τέχνες.
Η Ντόρα Τσάτσου γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1932 στον Πειραιά, κόρη του πολιτικού και ακαδημαϊκού Κωνσταντίνου Τσάτσου και της Ιωάννας Σεφεριάδη, αδελφής του νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη. Πήρε τα πρώτα μαθήματα χορού σε ηλικία 8 ετών στη σχολή «Ραλλού Μάνου». Υπήρξε από τις πρώτες μαθήτριες της σχολής. Αμέσως μετά την αποφοίτηση της από το Αρσάκειο, το 1950, εισήχθη στη σχολή χορού «Ραλλού Μάνου» και στη Νομική σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και φοίτησε κανονικά έως το τέταρτο έτος. Το 1954 πήρε δίπλωμα Χορεύτριας και Δασκάλας χορού) από τη σχολή “Ραλλού Μάνου» με άριστα, και τον ίδιο χρόνο, με υποτροφία του ιδρύματος Ful-Bright, άρχισε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νέα Υόρκη. Σπούδασε στη Σχολή σύγχρονου χορού «Martha Graham» κλασικό μπαλέτο με τον περίφημο Igor Schwezoff και σύνθεση με τον Louis Horst.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, μετά τις σπουδές της στην Αμερική, δόθηκε ολόψυχα στην προβολή και διάσωση της «ελληνικότητας» μαζί με τον Μάνο Χατζιδάκι, τη Ραλλού Μάνου, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Γιάννη Μόραλη και τον Γιάννη Τσαρούχη, μέσω του «Ελληνικού Χοροδράματος», το οποίο, ως στενή συνεργάτης της Ραλλούς Μάνου, βοήθησε να οργανωθεί και στο οποίο χόρεψε και χορογράφησε έως το 1959.
Η Ντόρα ήταν παντρεμένη με τον καθηγητή Παθολογικής ανατομίας του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τον Αλέξανδρο Συμεωνίδη, με τον οποίο απέκτησε δύο γιους. Μετά το γάμο της, το 1960, εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου δίδαξε στη σχολή «Μαίρη Λιάτσου», στο Κολέγιο Ανατόλια, ενώ ίδρυσε, οργάνωσε και διεύθυνε το μόνιμο Εργαστήρι χορού αρχαίου δράματος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (1961-1975). Εκτός των άλλων, αφοσιώθηκε στον αντικαρκινικό αγώνα ως ενεργό μέλος του Δ.Σ. του Θεαγένειου αντικαρκινικού νοσοκομείου (1973- 1986), στο πλευρό του συζύγου της ο οποίος «έφυγε» πρόωρα από καρδιά. Το 1975 επιστρέφει στην Αθήνα και εργάζεται ως μόνιμη χορογράφος του Εθνικού Θεάτρου, υπογράφοντας τις χορογραφίες πολλών θεατρικών παραστάσεων, με έμφαση στο αρχαίο δράμα, έως το 1981, καθώς επίσης χορογραφίες και εκτελέσεις στη Εθνική Λυρική Σκηνή και στο Πειραματικό μπαλέτο τού Γιάννη Μέτση. Επίσης συμμετείχε στην οργάνωση για το «Άρμα Θέσπιδος» με τον σκηνοθέτη Γιώργο Θεοδοσιάδη το 1976. Το 1980 της ανατίθεται η Διεύθυνση της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης από την Κούλα Πράτσικα. Την ίδια περίοδο που ήταν διευθύντρια στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, δημιούργησε σχολείο χορού για τα παιδιά του χωριού SOS, προσφέροντάς τους έτσι τη δυνατότητα και την ευχαρίστηση να νιώσουν και να απολαύσουν αυτή την τέχνη. Αποχώρησε από τη θέση της διεύθυνσης το 1988, με τη λήξη της θητείας της και μετά την έλλειψη συνεργασίας του τότε Διοικητικού συμβουλίου και της Διεύθυνσης της σχολής. Το 1992 διαδέχθηκε τον Αλέξη Σολομό ως πρώτη γυναίκα Διευθύντρια στην ιστορία του Θεσμού του ΕΘνικού Θεάτρου, θέση που κράτησε ως το 1993. Διετέλεσε επίσης Διευθύντρια στο Laban Centre Greece της σχολής Μωραΐτη, από το 1990 ως 1996. Από το 1996 ως το 2000 δίδαξε χορογραφία στην ανώτερη επαγγελματική σχολή χορού «Ραλλού Μάνου», και το μάθημα της κινησιολογίας στη σχολή θεάτρου του «Γ. Θεοδοσιάδη». Η Ντόρα ήταν μέλος της Επιτροπής υποτροφιών του Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης επί σειρά ετών και, σε συνεργασία με το Ίδρυμα, συνέβαλλε στην καθιέρωση του θεσμού των πολιτισμικών βραβείων, έπειτα από διεθνή διαγωνισμό για πρωτότυπη μουσική σύνθεση για χορό και πρωτότυπη χορογραφία, ο οποίος έγινε για πρώτη φορά το 2001. Υπήρξε συνεργάτης και συγγραφέας της «Εκδοτικής» ως υπεύθυνη για τα λήμματα που αφορούν το χορό στην Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια. ‘Ήταν επίσης συγγραφέας και κριτικός αναγνώστης για τη θεωρία του χορού και τη χορευτική πράξη στο Ελληνικό ανοικτό πανεπιστήμιο.
Τελευταία παράσταση στην οποία υπέγραψε την χορογραφία ήταν οι Θεσμοφοριάζουσες στην Επίδαυρο το 1999, με ηθοποιούς τον Θύμιο Καρακατσάνη και τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο.
Δομή του παρόντος βιβλίου
Όσον αφορά τη δομή του συγκεκριμένου βιβλίου, στην κατάρτιση της οποίας ήταν σημαντική η βοήθεια του κ. Θανάση Γιαννακόπουλου, που επιμελήθηκε τα κείμενα και την όλη έκδοση, κρίναμε αναγκαίο να χωριστεί όλο το υλικό που επιλέχτηκε σε τρεις κατηγορίες: Κείμενα γι’ αυτήν, Κείμενα προς αυτήν και τέλος, Κείμενα της ίδιας της Ντόρας.
Στην πρώτη κατηγορία δημοσιεύονται κείμενα που έγραψαν διάφοροι συνεργάτες και φίλοι της – τους ζητήθηκε να γράψουν κάτι από την εμπειρία, τη συνεργασία ή και τη φιλία τους με την Ντόρα, χωρίς να τους επιβληθεί άλλος περιορισμός (έκταση κειμένου, ύφος κειμένου, συγκεκριμένο θέμα κτλ.): στην έκκλησή μας αυτή άλλοι ανταποκρίθηκαν και άλλοι όχι.
Στη δεύτερη κατηγορία, Κείμενα προς αυτήν, δημοσιεύονται τέσσερα γράμματα του πατέρα της, του Κωνσταντίνου Τσάτσου, τα οποία έστειλε στην Ντόρα όταν εκείνη σπούδαζε στην Αμερική.
Και, τέλος, στην τελευταία κατηγορία, Κείμενα της Ντόρας, δημοσιεύονται διάφορα κείμενα τα οποία επιλέξαμε από το σωζόμενο αρχείο της. (Τα κείμενα της τελευταίας αυτής κατηγορίας παρατίθενται σε πέντε νέες υποκατηγορίες με βάση το περιεχόμενο ή και το είδος τους: (Ανακοινώσεις/διαλέξει, Για διάφορες προσωπικότητες, Για την εκπαίδευση στο χορό, Για την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, Προσωπικές σημειώσεις και Χορός και χορευτές)
Τέλος, θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι για όλα τα κείμενα ή και τις φωτογοαφίες της Ντόρας και του πατέρα της, ζητήσαμε και λάβαμε την άδεια δημοσίευσής τους στον παρόντα τόμο από τον γιο της, κ. Γιώργο Συμεωνίδη.
Κυριότερες χορευτικές και χορογραφικές παρουσίες της Ντόρας Τσάτσου.
Οι παραστάσεις παρατίθενται με χρονολογική σειρά. (Τα στοιχεία που ακολουθούν έχουν ως εξής: τίτλος, ημερομηνία της πρώτης παράστασης σε παρένθεση, συντελεστές του έργου και, τέλος, ο ρόλος της Ντόρας, όπου υπάρχει πληροφορία γι’ αυτόν.)
- Μαρσύας (1950): μουσική Μάνου Χατζιδάκι, χορογραφία Ραλλούς Μάνου, κουστούμια Γιάννη Τσαρούχη. Συμμετείχε στην ομάδα.
- Μορφές μιας γυναίκας (1951): μουσική Α. Κουνάδη, χορογραφία Ραλλούς Μάνου, σκηνικά και κουστούμια Ν. Εγγονόπουλου. Συμμετείχε στην ομάδα.
- Φθινοπωρινή γη (1951): μουσική V. Thompson, χορογραφία Α. Γριμάνη, σκηνικά και κουστούμια Γ. Βακαλό. Συμμετείχε στην ομάδα.
- Έξι λαϊκές ζωγραφιές (1951): μουσική Μάνου Χατζιδάκι, χορογραφία Ραλλούς Μάνου, σκηνικά και κουστούμια Γ. Μόραλη. Συμμετείχε στην ομάδα.
- Το καταραμένο φίδι (1951): μουσική Μάνου Χατζιδάκι, χορογραφία Ραλλούς Μάνου, σκηνικά και κουστούμια Ν. Χατζηκυριάκου Γκίκα.
- Πανδώρα (1951): μουσική Α. Κουνάδη, χορογραφία Ραλλούς Μάνου, σκηνικά και κουστούμια Σ. Βασιλείου. Συμμετείχε στην ομάδα.
- Ορφέας και Ευρυδίκη (1952): μουσική Μίκη Θεοδωράκη, χορογραφία Ραλλούς Μάνου, σκηνικά και κουστούμια Γιάννη Τσαρούχη. Ερμήνευσε το ρόλο της Ευρυδίκης.
- Ελληνική αποκριά (1954): μουσική Mίκη Θεοδωράκη, χορογραφία Ραλλούς Μάνου, σκηνικά και κουστούμια Σ. Βασιλείου. Ερμήνευσε το ρόλο του Παιδιού της ταβέρνας.
- Ειδύλλια στο καρναβάλι (1954): μουσική R. Schumann, χορογραφία Α. Ευαγγελίδη, σκηνικά και κουστούμια Γ. Βακαλό. Ερμήνευσε το ρόλο του Πιερότου.
- Κόρη (1956): μουσική Νίκου Σκαλκώτα, χορογραφία Ραλλούς Μάνου και Ντόρας Τσάτσου, σκηνικά και κουστούμια Ν. Εγγονόπουλου. Ερμήνευσε το ρόλο της Κόρης.
- Ερώφιλη (1956): μουσική Μίκη Θεοδωράκη, χορογραφία Ραλλούς Μάνου, σκηνικά και κουστούμια Γ. Μόραλη. Ερμήνευσε το ρόλο της Ερωφίλης.
- Ο βασιλιάς ο Μίδας (1956): μουσική Β. Bartok, χορογραφία Ραλλούς Μάνου και Ντόρας Τσάτσου, κουστούμια Σ. Βασιλείου. Ερμήνευσε το ρόλο του Μίδα.
- Νεκρές φύσεις (1956): μουσική Α. Κουνάδη, χορογραφία Α. Ευαγγελίδη και Ντόρας Τσάτσου, σκηνικά και κουστούμια Μ. Αργυράκη. Ερμήνευσε το ρόλο του Χρόνου.
- Όνειρο θερινής νύχτας (1956): Θεατρική παράσταση με το θίασο Ν. Χατζίσκου. Μουσική F.B. Mendelssohn, χορογραφία Α. Ευαγγελίδη. Ερμήνευσε το ρόλο του Πρώτου ξωτικού.
- Ορφέας, Όπερα του G.W. Gluck (1956, Λυρική Σκηνή): χορογραφία Rosalia Chladek. Ερμήνευσε το ρόλο της Solist στα Ηλύσια Πεδία. Συμμετείχε στην Ομάδα.
- Tετράγωνο αρ. 40 (1957): μουσική Μίκη Θεοδωράκη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου, σκηνικά και κουστούμια Σ. Βασιλείου. Ερμήνευσε το ρόλο του Μπακαλόγατου.
- Το βασίλειο των ζώων (1957): μουσική C. Saints-Saens, χορογραφια Ντόρας Τσάτσου, σκηνικά και κουστούμια Σ. Βασιλείου. Ερμήνευσε ρόλους από διάφορα ζώα.
- Χορεύοντας (1957): χορογραφία Α. Γριμάνη, κουστούμια Γ. Τσαρούχη. Χόρεψε το ντουέτο με τον Α. Γριμάνη.
- Μια μικρή λευκή αχιβάδα (1957): μουσική Μάνου Χατζιδάκι, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου. Χόρεψε σόλο η Ντόρα Τσάτσου.
- Ο ανθυπολοχαγός Κιγιέ (1958): μουσική S. Prokofiev, χορογραφία Μ. Καστρινού, σκηνικά και κουστούμια Φ. Βακαλό. Ερμήνευσε το ρόλο της Μητέρας.
- Μήδεια (1958): μουσική S. Barber, , χορογραφία Ραλλούς Μάνου, σκηνικά και κουστούμια Ν. Νικολάου. Ερμήνευσε το ρόλο της Κορυφαίας του χορού.
- Η Λυγερή και ο χάρος (1958): μουσική Ν. Σκαλκώτα, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου, σκηνικά και κουστούμια Ν. Νικολάου. Ερμήνευσε το ρόλο της Λυγερής.
- Eιδoθέα (1959): μουσική C.W. Gluck, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου, σκηνικά και κουστούμια Σ. Βασιλείου. Ερμήνευσε το ρόλο της Ειδοθέας.
- Μακρινή πορεία (1959): μουσική V. Thompson, χορογραφία Ραλλούς Μάνου και Ντόρας Τσάτσου, σκηνικά και κουστούμια Ν. Νικολάου. Συμμετείχε στην ομάδα.
- Βάκχες (1959): μουσική Γ. Σισιλιάνου, χορογραφία Ραλλούς Μάνου, σκηνικά και κουστούμια Ν. Νικολάου. Ερμήνευσε το ρόλο της Κορυφαίας.
- Ποίημα για χάλκινα (1960): μουσική J.J. Johnson, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Αρχοντοχωριάτης του Μολιέρου (1962, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Σ. Καραντινού, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου (1962, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Σ. Καραντινού, μουσική Αντώνη Λάβδα, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Σίβυλλα του Αγγέλου Σικελιανού (1962, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Σ. Καραντινού, μουσική Μ. Παλλάντιου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη (1963, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Σ. Καραντινού, μουσική Σ. Βασιλειάδη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ιππόλυτος του Ευριπίδη (1964, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Σ. Καραντινού, μουσική Σ. Βασιλειάδη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Δαίμων, Μπαλέτο (1965, Ηρώδειο): μουσική Γ. Χρήστου για το «Ελληνικό Χορόδραμα», χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Τρωάδες του Ευριπίδη (1966, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Σ. Καραντινού, μουσική Σ. Βασιλειάδη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ψυχοσάββατο του Γρηγόριου Ξενόπουλου (1966, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Σ. Καραντινού, μουσική Σ. Βασιλειάδη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Φοvικό στην εκκλησία του Τ. S Eliot (1967): σκηνοθεσία Α. Σολομού, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ειρήvη του Αριστοφάνη (1967): σκηνοθεσία Κ. Αποστόλου, μουσική Θ. Αντωνίου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Επτά επί Θήβας του Αισχύλου (1968, Εθνικό Θέατρο): σκηνοθεσία Α. Σολομού, μουσική Μ. Αδάμη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Εσθήρ του Racine (1968) με το Θίασο Μυράτ: μουσική Στ. Ξαρχάκου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Πλούτος του Αριστοφάνη (1969, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Κ. Χαρατσάρη μουσική Κ. Χαρατσάρη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Γένεσις (1969): Ορατόριο Μ. Αδάμη για έναν ηθοποιό, χορωδία και μία χορεύτρια: χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Χοηφόρες του Αισχύλου (1969, Εθνικό Θέατρο): σκηνοθεσία Τ. Μουζενίδη, μουσική Σ. Βασιλειάδη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ο Πέτρος και ο λύκος (1969, Ελληνικό Χορόδραμα): μουσική S. Prokofiev, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου. Ερμήνευσε το ρόλο της Γάτας.
- Αγαμέμνων του Αισχύλου (1969, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Θ. Κωτσόπουλου, μουσική Θ. Μιμίκου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Φάουστ του Γκαίτε (1970, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Σπ. Ευαγγελάτου, μουσική Σ. Γαζουλέα, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου. Ερμήνευσε το ρόλο της Κορυφαίας.
- Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου (1970, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Θ. Κωτσόπουλου, μουσική Θ. Μιμίκου.
- Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας του W. Shakespeare (1971): σκηνοθεσία Σ. Ευαγγελάτου, μουσική Δ. Τερζάκη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Φοίνισσες του Ευριπίδη (1971): σκηνοθεσία Θ. Κωτσόπουλου, μουσική Θ. Μιμίκου, χορογραφία στο Κ.Θ.Β.Ε.
- Ιφιγένεια εν Ταύροις του Ευριπίδη (1972, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Γ. Θεοδοσιάδη, μουσική Χ. Λεοντή, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Αίας του Σοφοκλή (1972, Κ.Θ.Β.Ε): σκηνοθεσία Κ. Μιχαηλίδη, μουσική Ν. Αστρινίδη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Βάκχες του Ευριπίδη (1973, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Γ. Θεοδοσιάδη, μουσική Χ. Λεοντή, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ηλέκτρα του Ευριπίδη (1973, Theatre de la Jeunesse, Σόφια): σκηνοθεσία Τ. Μουζενίδη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Μήδεια του Ευριπίδη (1973, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Κ. Μιχαηλίδη, μουσική Γ. Σισιλιάνου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ηλέκτρα του Ευριπίδη (1974, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Γ. Θεοδοσιάδη, μουσική Χ. Λεοντή, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη (1974, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Κ. Μιχαηλίδη, μουσική Μ. Λοϊζου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας του Δ. Κορομηλά (1974, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Κ. Μιχαηλίδη, μουσική Χ. Λεοντή, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Τρωάδες του Ευριπίδη (1975, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Α. Σολομού, μουσική Μίκη Θεοδωράκη, χορογραφία Nτόρας Τσάτσου.
- Ιππείς του Αριστοφάνη (1976, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Α. Σολομού, μουσική Σ. Ξαρχάκου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (1976, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Σ. Ευαγγελάτου, μουσική Β. Τενίδη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ελένη του Ευριπίδη (1977, Εθνικό Θέατρο): σκηνοθεσία Α. Σολομού, μουσική Γ. Ξενάκη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Μήδεια του Ευριπίδη (1976, Εθνικό Θέατρο): σκηνοθεσία Α. Σολομού, μουσική Μάνου Χατζιδάκι, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Βάτραχοι του Αριστοφάνη (1977, Εθνικό Θέατρο): σκηνοθεσία Σ. Ευαγγελάτου, μουσική Σ. Γαζουλέα, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Αποσπάσματα από τον Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας και το Άξιον εστί του Οδυσσέα Ελύτη (1977, Εθνικό Θέατρο): σκηνοθεσία Γ. Μεσάλα, μουσική Θ. Μικρούτσικου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Παραβολή, Χορόδραμα (1977, Λυρική σκηνή): μουσική Γ. Σισιλιάνου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη (1978, Εθνικό Θέατρο): σκηνοθεσία Α. Σολομού, μουσική Μάνου Χατζιδάκι, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη (1978, Εθνικό Θέατρο): σκηνοθεσία Α. Σολομού, μουσική Μάνου Χατζιδάκι, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Αποσπάσματα από την Ψυχοστασlα του Αισχύλου (1978, Αμφιθέατρο Σ. Ευαγγελάτου): σκηνοθεσία Σ. Ευαγγελάτου, μουσική Γ. Μαρκόπουλου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Όρνιθες του Αριστοφάνη (1979): σκηνοθεσία Α. Σολομού, μουσική επιμέλεια Δ. Σαμίου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου. Ερμήνευσε και το ρόλο της Αηδόνας.
- Flora Mirabilis, όπερα του Σ. Σαμαρά (1979, Λυρική Σκηνή): χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ίων του Ευριπίδη (1979, Εθνικό Θέατρο): σκηνοθεσία Γ. Θεοδοσιάδη, μουσική Θ. Μικρούτσικου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Υπάλληλος του Χουρμούζη (1979, Εθνικό Θέατρο): σκηνοθεσία Λ. Κηλαϊδόνη μουσική Λ. Κηλαϊδόνη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ο χρυσοπράσινος αετός, ένα παραμύθι (1980, Κ.Σ.Ο.Τ.) μουσική B. Bartok, χορογραφία Ζ. Νικολούδη. Ερμήνευσε το ρόλο της Μάγισσας.
- Ρήσος του Ευριπίδη (1980, Αμφιθέατρο Σ. Ευαγγελάτου): σκηνοθεσία Σ. Ευαγγελάτου, μουσική Γ. Μαρκόπουλου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Αχαρνείς του Αριστοφάνη (1980, Εθνικό Θέατρο): σκηνοθεσία Κ. Μπάκα, μουσική Β. Τενίδη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ιφιγένεια εν Ταύροις του Ευριπίδη (1981, Εθνικό Θέατρο): σκηνοθεσία Θάνου Κωτσόπουλου, μουσική Γ. Κουμεντάκη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Ηλέκτρα του Ευριπίδη (1983, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Γ. Θεοδοσιάδη, μουσική Χ. Χάλαρη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (1983, Κ.Θ.Β.Ε.): σκηνοθεσία Α. Βουτσινά, μουσική Γ. Κουρουπού, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Κουκλόκοσμος (1986, Κ.Σ.Ο.Τ.) μουσική W. Α. Mozart, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Εκάβη του Ευριπίδη (1987, Θέατρο Προσκήνιο): σκηνοθεσία Α. Σωλομού, μουσική Μίκη Θεοδωράκη, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
- Φωτιά (1987, Λυρική Σκηνή): μουσική Γ. Σισιλιάνου, χορογραφία Ντόρας Τσάτσου.
Δρ. Κάτια Σαβράμη,
Χορολόγος